Amaiera

Etiketarik gabe Permalink 0

Pospolo bat pizten denean bezala, flax, gaueko zerua argitu zen istant batean zarata isil izugarri batek jarraituta; sortutako dardarak zorua zeharkatu zuen batetik bestera bere oinak korapilatu arte. Txakurrak zaunka hasi ziren, inoiz baino gehiago, sekula ez zituen horrela zaunka entzun… eta bat batean, zup! Isiltasun osoa, totala… xuuuuu… Amaiera.

Iruskinik gabe

Iruzkina uztea

Zure e-posta helbidea ez da argitaratuko. Beharrezko eremuak * markatuta daude


*

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.