Nire ondoan eserita zegoen lagunak, garagardo pitxarrari trago luzea eman ondoren, sorbaldatik heldu eta mihiarekin bibotean zuen garagardo aparra garbitzen zuela esan zidan: -Une gogorrak, oso gogorrak bizi izan ditut. Nire bizitzaren historia idatzi beharko zenuke. -Egingo dut, Euxebio, -esan nion -oraintxe egingo dut! Garai hartan beti eramaten nuen gainean koaderno bat eta boligrafoa, eta Euxebiok bere bizitzaren ...

-... -Ezin duela telefonoz hitz egin esaten du! -Zergatik ez? -Ba harrikoa egiten dagoelako! -Baina esan al diozu Galaxia Batuetako Lehendakaria naizela? -Esango ez nion ba! Jakina! -Eta zer esan du? -Ba harrikoa amaitu arte ezin duela zurekin hitz egin! -Agure zahar malapartatua! -gehitu du marmarka Lehendakariak. -Barkatu, barkatu… -Ez zaio asko falta… nik egingo nuke, baina asko kostatu zitzaidan zuk deitu bezala agure ...

Izugarrizko hotza egiten zuen. Itzela. Beraz, etxera eramango ninduen azken autobusaren zain kale-gorrian egon beharrean bidearen beste aldean zegoen kafetegian, epelean, kafesnetxo bat hartzea pentsatu nuen. Eskatu eta zain nengoen bitartean nire atzean, mahai batean zegoen gizon batek telefono mugikorra hartu eta ozen hasi zen. -Karlos? Xabier naiz. Laura, itzuli da. Haserre dago. Oso haserre. Sutan ...

Lagun ezezagun hori… Ez digute gutunik idazten uzten, horregatik paperezko hegazkinak. Agian inork irakurriko ez dituen paper hegalariak. Gaur osteguna da. Hori esan dit amak behintzat. Dena den, niretzat hemen barruan egun guztiak berdinak dira. Ez da eskola egunik, ez da jaiegunik. Batzuetan gaua edo eguna den jakitea ere zaila izaten da. Hori bai, hotza egiten ...

Otsailak 7. Hileroko adopzio eguna zen. Mikela, azken maskotaren uhala hartu eta aspaldiko partez zaindegira bertaratu ginen. Pena ematen zuten, hantxe zeuden guztiak guri begira, eutanasiarako programatuta, hain harrituta, hain beldurtuta, hain galduak. "Nola uzten dituzte horrela, abandonatuta, heriotzara kondenatuak?" Morko semea eta biok korridoretik gindoazen hirunaka pilatutako kristalezko kaiolen ondotik. Asko zeuden, tamaina guztietakoak, ...

Detektibeak jakin-minez begiratzen zuen emakume negartia. -Bai, jauna! Hori da gaizkileak eraman duen guztia. Gartzia detektibeak burua astintzen zuen luxuzko apartamentua begiradarekin goitik behera arakatzen zuen bitartean. “Nola liteke zapata bakar bat lapurtu izatea?” -Mesedez, emakumea, begiratu ondo! -Berriro? -Bai, berriro! Emakumeak hasperen egin eta berriro kontatu zion detektibeari duela 5 minutu kontatutako berdina.  Bart Antzoki Nagusian ospatutako urteroko benefizentzia opera ...

Emazteak asalduraz deitu zionean, Alfredo berehala irten zen sukaldetik. Ziur zen Maiteren, emaztearen asaldurak esperimenturen batekin zuela zerikusia. Beti saiatu izan zen emaztearen esperimentuekiko interesa erakusten nahiz eta ezagututa ere ezer ulertzen ez zuen. -Bai, Maite, zer duzu? –galdetu zuen emaztearen lan-txokora iristean. –ikerketa ondo al doa? Berririk? -Amaitu dut… amaitu dut! Begira! Alfredo harri eta zur geratu ...

Segundu batean. Zast! Bizitzaren errotik erauzi eta beste hamaika hautsi. Ez dakit esaldia nirea den edo nonbait irakurri nuen noizbait. Maitasuna omen da erasorako aukera bakarra; gorrotoa omen da etsipenaren lehen sintoma eta ondasuna gizakiaren neurgailu fidagarriena. Azken ordu hauetan beste irudi bat daukat begietatik kendu ezin dudana. Seguraski, askori bezala, niri ere Idurrek utzi zidan ...

Amak ederra naizela esaten du, inoiz ikusi duen neskatorik ederrena; baina nik ez dut uste Mirari bezain ederra naizenik. Mirari lehengusina da. Aitak ere polita naizela dio. Nik ere horrela uste dut, batez ere soineko urdina janzten dudanean. Izugarri atsegin dut soineko urdinarekin dantza egitea, eta jirak eta birak ematea. Jirak eta birak. Ikusi beharko ...